RON GARING
nalika aku sesingidan ing sajroning swara gamelan
kang digawa dening angin
prasasat tan kendhat
anggonku kulak warta adol prungu
ananging isih mamring
aku wis pingin cecaketan
obormu kang makantar-kantar
madhangi jangkah lan jagatku
ana ngendi papanmu
lelana tapa brata
tanpa pawarta tanpa swara
aku kadya ron garing
kumleyang kabur kanginan
ing jagat peteng lelimengan
krasa luwih abot
anggonku ngadhepi dina-dina ing ngarep
mlakuku ora mantep
kagubet ribet lan ruwet
adoh saka cahyamu
pedhut ing sakindering pandulu
panjenengan
guruku, sihku, oborku
kancanana sukmaku sinau bab katresnan sajroning ati
yen udan deres iki wis bisa gawe kekesing ati nggrantes
apa kowe eling piweling kuwi ya wis suwi dumeling
nyawang lakumu
nyawang lakuku
kecandhet jantraning wektu, nalika dhuhur
sapa sing rumangsa keri kesawur
mantrane sing jaga pakiwan
karo ngracik ewonan
dadi pengarep-arepe dinan
anak lan bojo
ujare: “mangga sholat, sinten imamipun?”
ing pinggiring tlaga Bratan Bedugul
tan kandheg aku saka panyengkuyung
sakehing sembah marang Gusti Maha Agung
Ora ngerti dak pindha pindha atiku
ora ngerti dak rasa rasa atiku
dek biyen nganti seprene
dak antu antu tumurun kabegjan sejati
kanggo sliramu yo sisihanku
tetep tak kanthi
semedi,
laku mangendi bae
awit wis kasurat jenengmu kanggo aku
nganti tekan angslupe jagatku
ora ana liya, ngayuh urip sampurna
W
engi sansaya atisnalika aku sesingidan ing sajroning swara gamelan
kang digawa dening angin
prasasat tan kendhat
anggonku kulak warta adol prungu
ananging isih mamring
aku wis pingin cecaketan
obormu kang makantar-kantar
madhangi jangkah lan jagatku
ana ngendi papanmu
lelana tapa brata
tanpa pawarta tanpa swara
aku kadya ron garing
kumleyang kabur kanginan
ing jagat peteng lelimengan
krasa luwih abot
anggonku ngadhepi dina-dina ing ngarep
mlakuku ora mantep
kagubet ribet lan ruwet
adoh saka cahyamu
pedhut ing sakindering pandulu
panjenengan
guruku, sihku, oborku
kancanana sukmaku sinau bab katresnan sajroning ati
P
iweling Ing Pinggiring Tlaga Bratan Bedugulyen udan deres iki wis bisa gawe kekesing ati nggrantes
apa kowe eling piweling kuwi ya wis suwi dumeling
nyawang lakumu
nyawang lakuku
kecandhet jantraning wektu, nalika dhuhur
sapa sing rumangsa keri kesawur
mantrane sing jaga pakiwan
karo ngracik ewonan
dadi pengarep-arepe dinan
anak lan bojo
ujare: “mangga sholat, sinten imamipun?”
ing pinggiring tlaga Bratan Bedugul
tan kandheg aku saka panyengkuyung
sakehing sembah marang Gusti Maha Agung
P
iyeOra ngerti dak pindha pindha atiku
ora ngerti dak rasa rasa atiku
dek biyen nganti seprene
dak antu antu tumurun kabegjan sejati
kanggo sliramu yo sisihanku
tetep tak kanthi
semedi,
laku mangendi bae
awit wis kasurat jenengmu kanggo aku
nganti tekan angslupe jagatku
ora ana liya, ngayuh urip sampurna
Tidak ada komentar:
Posting Komentar